De geriaters waren een stuk jonger dan ik dacht en het ziekenhuis was ook nog maar één jaar oud. Ik had nog nooit zo’n mooi ziekenhuis gezien. Het was omringd door bomen en bankjes tussen de bloeiende wilde tuin. Binnen was er een restaurant met chique koffie en taartjes van een echte banketbakker. De verschillende routes werden aangegeven door afbeeldingen van herten en andere bosdieren...
Ik help graag mensen
‘Heb je contant geld bij je?’ vroeg de klusjesman. ‘Alleen pasjes,’ zei ik. Ik zat naast hem in zijn Tesla met mijn tas op schoot. ‘Ik zit in de crypto,’ zei hij. ‘En ik heb wat bedrijfjes in AI met een vriend van me.’ Ik had hem niets gevraagd, hij begon er zelf over. Bij elk restaurant, café, winkel, bedrijventerrein waar we langsreden vertelde hij me welke vriend van hem de eigenaar was...
de D van Dostojevski
Ik wist zeker dat dat boek ergens in huis was. Ik liep naar boven om ‘m uit de kast te pakken maar greep mis. Ik zag Anna Karenina en Leven en Lot en Madame Bovary en nog een paar ongelezen intimiderende bakstenen, maar Misdaad en Straf zag ik nergens. Ik merkte iets van gekrenkte trots. Ik wilde mijn dochter niet appen dat ik het boek niet had. Ik wilde kunnen zeggen: ‘Ja tuurlijk! Staat bij de...
Verklaring voor de rechter
Tijdens een sit-in met Extinction Rebellion in het hoofdkantoor van pensioenfonds PFZW in 2021 in Zeist werden we gearresteerd en zaten we uren in een politiecel. Een jaar later moesten we voor de rechter verschijnen. We lazen allemaal onze verklaringen voor. We vertelden over waarom we daar zaten, over waarom we doen wat we doen. Dit was mijn verklaring: Geachte mevrouw de rechter, Als er iemand...
Douarnenez
Op het strandje in Bretagne eet ik de sinaasappel die de collega van Elena kocht in Amsterdam bij het Marokkaanse winkeltje in de Baarsjes.Ze kocht ze voor de lunch bij het congres op de VU. Het overgebleven fruit nam Elena mee naar mijn huis toen ze bij mij logeerde en zin had in twee nachtjes pauze van de drukte thuis. Ik nam de sinaasappel mee in de auto, in mijn tas, naar het hotelletje...
Directeuren, dubbelgangers en een zoen
Nog geen dag nadat ze directeur geworden was, belde ze me al op. Ik schrok er een beetje van. Ik had net op LinkedIn gezien dat ze directeur was geworden. Twee vrienden van mij werden laatst ook al directeur, zelfs mijn zus is directeur. Blijkbaar zijn we van die leeftijd nu. Hoewel ik blij ben dat ik geen directeur ben, en waarschijnlijk ook volstrekt ongeschikt zou zijn, maakte het me toch ook...
Een uurtje
Een collega zei gisteren tegen mij: ‘Dat actievoeren is niks voor mij. Maar ik ben zo blij dat jij het doet.’ Ik zei: ‘Je hoeft je echt niet aan het asfalt te plakken. Je kunt ook gewoon een uurtje langskomen.’ En hij zei: ‘Ja maar, dan sta ik daar ook maar een beetje te staan. Wat heeft dat nou voor zin.’ In petities tekenen geloofde hij ook niet echt. (snap...
Camera
Er worden deze weken kentekenplaten gestolen van auto’s in de straat. Het is een rustige straat aan de rand van de stad aan de rand van een park. Een praktische plek inderdaad voor het stelen van kentekenplaten. Een a-locatie. Ik wil het ongemak van een gestolen kentekenplaat niet bagatelliseren. Het lijkt me echt superirritant. Het kost tijd en geld en stress en een halve werkdag. En sommige...
Roesje
‘Goed, waar ga je van dromen straks? vroeg de verpleegkundige. Het gaat een geweldige droom worden als je nu alvast een plek of een gebeurtenis uitkiest.’ Ze hadden me al eerder verteld over die magische droom die zo’n roesje teweeg kan brengen. Ik had me er zelfs een beetje op verheugd. Een medische trip, vergoed door het Zilveren Kruis! ‘Een tropisch regenwoud,’...
Buitenkraantje
Mijn vader belde om te checken of ik het buitenkraantje al had afgesloten. Hij ging me meteen uitleggen hoe ik dat moest doen, maar ik kon hem nog net op tijd onderbreken en zeggen dat ik het al gedaan had. Ik had ook al pindakettingen geregen en in de tuin gehangen. Ik hing een doek voor de voordeur, want de sneeuw stoof via het pinslot en een kier de gang in. Het heeft wel wat als je eigen...