‘Goed, waar ga je van dromen straks? vroeg de verpleegkundige. Het gaat een geweldige droom worden als je nu alvast een plek of een gebeurtenis uitkiest.’
Ze hadden me al eerder verteld over die magische droom die zo’n roesje teweeg kan brengen. Ik had me er zelfs een beetje op verheugd. Een medische trip, vergoed door het Zilveren Kruis!
‘Een tropisch regenwoud,’ zei ik terwijl de verpleegkundige het kussen onder mijn hoofd nog wat beter legde. Ze waren allemaal zo aardig daar, het was echt ongelooflijk.
Ik was nog nooit eerder in een tropisch regenwoud geweest, dus ik dacht: dít is het moment om daar van te dromen. Met dat roesje gaat het zijn alsof ik daar echt bén!
‘Prachtig!’ zei het hele team om mij heen. ‘Dat gaat geweldig worden!’
Ik voelde het verdovende middeltje langzaam mijn aderen instromen, mijn lijf werd zwaarder, mijn ogen vielen dicht…
‘Ok, daar ga je’, zei de arts. ‘Stap maar in het vliegtuig’….
Nee! Dacht ik. Niet het vliegtuig!
En toen was ik weg.