Over Eerst een huis schreef de pers:
‘Schilder toonde al in De eenling (2005) dat ze weet wat schrijven is. Ze verdient daarom een groter publiek. […]Vol vaart. Vol spektakel […] Vol ook van visuele details. […] Een schijnbaar oergeestig, maar in feite bitter ernstig verhaal over hoe je watertrappelend het hoofd boven water houdt als alles en iedereen om je heen lijkt weg te zinken. ****’ De Limburger
‘Schilder schrijft leuk laconiek, terwijl ze er losjes hedendaagse bekommernissen en existentiële twijfeltjes tussendoor weeft. Dat maakt het opeens een stuk minder vrijblijvend.’ Leeuwarder Courant
Over De eenling schreef de pers:
‘‘Haar stijl is associatief, puntig en zo geestig als wat. Ze houdt iets laconieks overeind, dat maakt dit werk licht en vrolijk, terwijl op de achtergrond de duisternis loert. Aangrijpend, en tegelijkertijd geestig en beheerst.’ De Groene Amsterdammer
‘Trefzeker.’ BN/De Stem
‘Ze past in een rijtje schrijfsters met Monica Sauwer, Aukelien Weverling en Marja Pruis. Schrijfsters van realistisch, maar ook ironisch proza.’ De Limburger
‘De eenling is grappig, cynisch en soms herkenbaar. Een mooi debuut van iemand die hopelijk nog lang niet is uitgeschreven.’ Viva
‘Razendknap hoe debutante Cathelijn Schilder in deze coming-of-age roman de tijdgeest pakt en hoe ze tegelijkertijd weet te ontroeren en amuseren.’ Marie Claire