Over schrijven voor de bakker en de kunst om alleen één grof volkoren te kopen.
Ik stond eens in de rij bij de bakker. Ik kwam voor een heel gesneden grof volkoren. Verder niets. Ik ging echt niets lekkers halen. Ik staarde niet naar de aardbijenslof. Ik keek niet naar de krakend verse appelflappen in dat rustieke mandje. Ook de tompoucen deden me niets.‘Een gesneden grof volkoren. Een gesneden grof volkoren.’ Focus.
Zie ik ineens een bordje op de toonbank staan met daarop de tekst:
‘Schat, vergeet de chocolaatjes niet!’ Ernaast een stuk of tien doosjes met bonbons.
Er stond niet: ‘Bonbons: €3,95 per 100 gram’.
Of: ‘Huisgemaakte bonbons.’
Of: ‘Perfecte Pralines.’
of: ‘Bonbons, de lekkerste koop je bij ons.’
Nee.
Er stond ‘Schat! Vergeet de chocolaatjes niet!’
Hier sprak niet de bakker tegen de klant. Hier sprak mijn geliefde, die mij er opgewekt aan herinnerde om vooral de chocolaatjes niet te vergeten.
Dit zinnetje helpt mij elke dag. Want hoewel het vaak de bakker is die mij vraagt om iets voor hem te schrijven. En die bakker heel graag wil dat ik laat zien hoe goed hij wel niet is. Is het toch mijn taak om te schrijven voor de lezer. Niet voor de bakker. En dat is voor de bakker ook het beste.
Zo. Nu een kopje koffie. Met heel misschien iets lekkers erbij. Dat mag van de taskforce.
Zin in een dag vol schrijven en inspiratie? Samen met Merel Roze geef ik op 21 juni de training Creatief Online Schrijven bij [De Redactie] in Monnickendam. Leuk om je daar te zien!